बेलाबेला ढोका खुल्थ्यो । मण्डलाले आफ्ना मान्छे पसाउँथ्यो, लुसुक्क । हामी जिल्ल पर्थौँ । हामीलाई लाग्थ्यो, व्यवस्थापनका मान्छेहरू होलान् । भनेको समय भन्दा धेरै पर पुगिसकेको थियो, समयको काँटी ।
